Irlandia zobowiązała się do przejścia na gospodarkę niskoemisyjną do 2050 r., a sektor transportu ma do odegrania ważną rolę. W Irlandii transport jest prawie całkowicie uzależniony od importowanej ropy. Zmniejszenie tej zależności i przejście na paliwa i technologie alternatywne w celu dekarbonizacji sektora będzie wymagało znacznych zmian w naszych opcjach paliw konwencjonalnych. Niniejsze ramy polityki krajowej dotyczące infrastruktury paliw alternatywnych dla transportu stanowią pierwszy krok w przekazywaniu długoterminowej narodowej wizji rządu Irlandii dotyczącej dekarbonizacji transportu do 2050 r. Podstawą jest ambicja Irlandii, aby do 2030 r. wszystkie nowe samochody osobowe i dostawcze sprzedawane w Irlandia będzie zeroemisyjna.

Bliskość naszych głównych ośrodków miejskich w porównaniu z innymi krajami europejskimi umożliwi Irlandii szybkie i skuteczne osiągnięcie zasięgu wymaganego przez dyrektywę w sprawie infrastruktury paliw alternatywnych. Początkowa minimalna sieć szybko instalowanych stacji CNG jest niezbędna do wypracowania „efektu sieciowego” dla potencjalnych operatorów pojazdów CNG. Ciężarówka, autobus lub van CNG musi zatankować w czasie zbliżonym do pojazdu z silnikiem diesla lub benzyny, korzystając z sieci szybkich stacji o dużej przepustowości, dostępnych w miejscach publicznych.

Zużycie gazu ziemnego w Irlandii gwałtownie wzrosło w ciągu ostatnich trzech dekad i obecnie stanowi prawie jedną czwartą krajowych dostaw energii. Napędzany głównie uprzemysłowieniem Irlandii, popyt na gaz rósł szybciej niż na ropę, a jego zużycie będzie dalej rosło w nadchodzących latach, zwłaszcza ze względu na wprowadzenie CNG do irlandzkiej mobilności.

Cena CNG w Irlandii, podobnie jak gazu ziemnego wykorzystywanego do innych celów, jest stosunkowo stabilna w długim okresie, więc łatwo jest ustalić prognozy kosztów dla flot korzystających z CNG