Vóór 2000 was het grootste deel van de wereldvloot van aardgasvoertuigen geconcentreerd in Latijns-Amerika. Ondanks dat Latijns-Amerika werd overtroffen door Azië en Azië-Pacific, bleef het aantal LNG-voertuigen sterk groeien, van minder dan 1 miljoen in 2000 tot meer dan 4 miljoen eenheden in 2010, aangevoerd door Argentinië en Brazilië. Het LNG-wagenpark is sinds 2010 echter langzamer gegroeid. Argentinië heeft een van de hoogste LNG-marktpenetraties ter wereld.

De snelle groei van LNG werd gesimuleerd door krachtige overheidssteun vanaf het begin van de jaren tachtig, vooral door de goedkeuring van het Liquid Fuel Substitution Program voor aardgas in de openbaarvervoerssector. Daarbij kwam het gunstige prijsverschil voor aardgas ten opzichte van benzine, mede dankzij de inspanningen van de overheid om belastingen af ​​te schaffen en margebeperkingen toe te passen op aardgas dat aan LNG-stations wordt verkocht.

Met een vloot van meer dan twee miljoen eenheden breidde Brazilië in de jaren negentig zijn LNG-vloot aanzienlijk uit, samen met een toename van de door de overheid gesteunde ontwikkeling van bijbehorende distributie-infrastructuur, zoals benzinestations, pijpleidingen en conversiefaciliteiten. Hoewel gunstige aardgasprijzen de economische verdringing van benzine in Brazilië ondersteunden, was het aardgasprijsverschil minder duidelijk ten opzichte van ethanol, wat tot op zekere hoogte leidde tot een trage marktpenetratie van CNG na 2010.

Binnen Europa is Italië de grootste en meest ontwikkelde LNG-markt, goed voor ongeveer 55% van de vloot in de regio. Als onderdeel van de inspanningen van de overheid om energiezekerheid te bevorderen door een actief initiatief om het bestaande wagenpark te moderniseren.

Het aantal tankstations dat LNG aanbiedt in de wereld groeit gestaag, vooral opmerkelijk zijn de groei in Azië en de Verenigde Staten, maar ook in Europa