Polska ma bogatą tradycję w dziedzinie biopaliw dla transportu, paliwa niekopalne były stosowane w transporcie w Polsce już przed II wojną światową. Obecnie zasady rozwoju i eksploatacji infrastruktury stacji paliw przeznaczonych do wykorzystania paliw alternatywnych w transporcie w Polsce określa ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o paliwach alternatywnych, która wdraża dyrektywę unijną 2014/94/UE w sprawie rozmieszczenia infrastruktury paliw alternatywnych, w tym HVO100.

Cele i instrumenty wspierające rozwój rynku i infrastruktury dla HVO100 stosowanego w transporcie drogowym i morskim, są zawarte w Krajowych Ramach Polityki Rozwoju Paliw Alternatywnych zatwierdzonych przez Rząd RP. W tym kontekście coraz większą rolę odgrywają uwodornione oleje roślinne (HVO), ponieważ stanowią one surowiec o ogromnym potencjale, w przypadku którego nie ma limitu mieszania, a zatem można go dodawać do paliw ciekłych w ilościach przekraczających ustalone dotychczas normy techniczne.

Według danych Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w 2021 roku produkcją biokomponentów zajmowały się w Polsce 24 firmy. Trzy z tych podmiotów zajmują się produkcją HVO (jeden z nich, Polski Koncern Naftowy ORLEN S.A., posiada trzy zakłady). Łączne zdolności produkcyjne tego biokomponentu w Polsce, deklarowane przez producentów, wynoszą 417 tys. ton (540 mln litrów) i są ponad dwukrotnie wyższe od deklarowanych na początku 2020 r.

W Polsce HVO można już znaleźć na stacjach benzynowych w całym kraju, ale zawsze z domieszką oleju napędowego, chociaż Orlen, główny operator stacji benzynowych w Polsce, zadeklarował już zamiar rozpoczęcia sprzedaży HVO100.