In 2001 startte China een ethanolbrandstofprogramma om verouderende granen die niet langer geschikt zijn als voedsel te verbruiken. Het programma werd beperkt tot zes provincies en enkele steden in vier andere om de voedselvoorziening van China's bevolking van 1,3 miljard mensen niet in gevaar te brengen. China produceerde in 2017 naar schatting 52.000 vaten per dag (b/d) E10, een benzinemengsel met een ethanolconcentratie van 10%. Dit mengsel is grotendeels afgeleid van graan, aangezien de technologie voor ethanol dat niet op graan is gebaseerd, commercieel nog niet is beproefd, zelfs niet met de steun van overheidssubsidies.

Gezien China's bezorgdheid over de voedselzekerheid, is ethanol (dat hoofdzakelijk uit graan wordt gewonnen) nooit beschouwd als een strategisch brandstoftarget voor de regering. Dat veranderde in september 2017, toen de Chinese regering wetgeving aankondigde waarin het gebruik van ethanol in brandstof voor heel China tegen 2020 werd voorgesteld. Deze stap wordt gezien als een garantie van de regering dat zij zich zal houden aan de Overeenkomst van Parijs om het verbruik van fossiele brandstoffen te verminderen en de opwarming van de aarde tegen te gaan. Maar het verbetert ook de energiezekerheid door de afhankelijkheid van het land van olie-invoer te verminderen. Op een meer praktisch niveau belooft het initiatief de enorme voorraad maïs te verminderen die zich al jaren opstapelt als gevolg van landbouwsubsidies van de overheid.

Met een ethanolmengsel van minimaal 10% in benzine, waarvoor de vraag naar verwachting 3,4 miljoen vaten per dag (MMb/d) zal bedragen, zou China 15 miljoen ton ethanol per jaar moeten inkopen. Dit volume zal van jaar tot jaar toenemen tot medio de jaren 2030, wanneer de vraag naar benzine naar verwachting zal pieken. China heft momenteel aanzienlijke tarieven van 30% op de invoer van ethanol, zowel gedenatureerd (meestal voor brandstof) als natuurlijk, om de invoer te belemmeren. Dit beleid zal waarschijnlijk worden gehandhaafd.

Dit laat binnenlandse bronnen over als de meest waarschijnlijke oplossing voor het enorme voorzieningstekort. Het is echter onwaarschijnlijk dat China de ontwikkeling van ethanolcapaciteit op basis van fossiele brandstoffen, zoals syngas, cokesgas of steenkool, of zelfs ethanol op basis van aardgas, zal aanmoedigen, gezien de aanzienlijke koolstof- en milieuvoetafdruk ervan.

Het is echter dit gebrek aan aanbod dat de commercialisering van e85 ethanol in China in de weg staat en het gebrek verklaart aan tankstations die dit product aanbieden.